Quid, de quo nulla dissensio est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Duo Reges: constructio interrete. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Frater et T.

Age sane, inquam. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Qui est in parvis malis. Polycratem Samium felicem appellabant. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Prave, nequiter, turpiter cenabat;: Sed plane dicit quod intellegit.
Erat enim Polemonis.: Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Quis negat?: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Bork: At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Praeclare enim Epicurus his paene verbis: Eadem, inquit,
scientia confirmavit animum, ne quod aut sempiternum aut
diuturnum timeret malum, quae perspexit in hoc ipso vitae
spatio amicitiae praesidium esse firmissimum.

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere
posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Eam stabilem appellas. Haeret in salebra. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;